Wat is dyscalculie?

Wat is dyscalculie?
Bij dyscalculie gaat het om ernstige en hardnekkige rekenproblemen. Dit betekent dat, ondanks tijdige signalering en intensieve en gespecialiseerde hulp, de rekenproblemen onvoldoende verbeteren.
Er is sprake van ernstige problemen met de automatisering van getalkennis en/of het oproepen van rekenfeiten uit het geheugen. De hardnekkigheid moet over een langere periode, met herhaalde toetsmomenten worden aangetoond. 

De definitie van dyscalculie volgens het protocol ‘Dyscalculie: Diagnostiek voor gedragskundigen’ luidt: 

 “Dyscalculie is een stoornis, die gekenmerkt wordt door hardnekkige problemen met het leren en vlot en/of accuraat oproepen en/of toepassen van reken- en wiskundekennis (feiten en afspraken).”

 
Bij dyscalculie doen de rekenproblemen zich in de meeste gevallen al voor op jonge leeftijd. Een kleuter kan bijvoorbeeld al moeite hebben met tellen en met het benoemen en herkennen van getalsymbolen.
Vanaf groep 3 zien we automatiseringsproblemen, bijvoorbeeld met de sommen tot 10, en later ook met de tafels. Als een leerling pas in de bovenbouw moeite met rekenen krijgt, bijvoorbeeld met breuken en procenten, en eerder geen ernstige rekenproblemen had, dan kan er geen sprake zijn van dyscalculie.